Ik las deze zin vandaag in het voorwoord van de Flow. En ook ik voel me er door aangesproken. Die smartphone is mega handig maar ook mega verslavend. Hoe komt dat toch?

Als ik naar mezelf kijk, is mijn smartphone een beetje de toegang tot de buitenwereld. Ik denk dat veel lotgenoten of chronisch zieken en andere mensen die veel in en om huis leven, dit herkennen. Je wereld is kleiner dan voorheen. Door je online te begeven, wordt je wereld weer een stuk groter.

Maar is het nou wel zo goed voor je? Al die online tijd? Vergeet je niet een beetje waar het om gaat in het leven? Het leven van vandaag, met de mensen om je heen die je lief zijn? Zeg eens eerlijk, zeg jij ook wel eens tegen je kind, “Nu even niet schatje. Ik moet even wat checken”. Ik zal eerlijk zijn, ik wel. Terwijl ik dat dan zeg, denk ik wel gelijk, nee!!!!!!, weg die telefoon.

We zijn nu op dag 3 van de lichtpuntjes challenge en er heeft nog niet bijgestaan lekker online geweest. Nee natuurlijk niet. Het is toch gewoon tijdverdrijf die smartphone, een gewoonte om hem te pakken, in plaats van een bewuste keuze. Hoe belachelijk is het eigenlijk dat zo’n apparaat je ‘beheerst’. Heel belachelijk!

Misschien praat ik voor mezelf, dat mag in een blog toch? (Maar ik weet zeker dat dat niet zo is). Daarom ga ik mijn eigen smartphone gebruik (weer) eens aanpakken. En meer dingen doen die mij mijn telefoon doen vergeten!

• Vaker een mindfulness oefening doen
• Focus op de kleine dingen van de dag door middel van lichtpuntjes dagboekje (zie ook mijn blog hierover)
• Dagelijks wat yoga oefeningen doen
• Starten met handlettering

Hoe zit het met jouw smartphone gebruik? Wat zijn voor jou dingen waardoor je je telefoon ‘vergeet’?