Ik hoor deze winter heel veel verhalen van lotgenoten met hersenletsel om mij heen (vooral online). Over dat ze zich zo slecht voelen. De een na de ander trekt het niet meer, moet terug naar de basis van zo min mogelijk afspraken en zo min mogelijk ‘moeten’ of krijgt zelfs een burn out.

Hoe komt dat toch, vraag ik me af? Natuurlijk kan ik alleen naar mezelf kijken, doe geen wetenschappelijk onderzoek ofzo hiernaar. Is het het resultaat van de drukke decembermaand? Jezelf te lang overvragen?

Dit is voor iedereen natuurlijk anders. Ik kwam er zelf in december ook achter dat ik mezelf teveel heb overbelast. Eigenlijk al vanaf het einde van de zomer. En dat stapelt zich dan op. In december werd ik weer wakker geschut en heb in januari drastische maatregelen getroffen. Om meer rust te krijgen en me weer beter te gaan voelen, meer energie te krijgen en niet elke avond overprikkeld in bed te eindigen.

Wat heb ik gedaan om mij beter te voelen?

• Alle ‘moet’ afspraken zoveel mogelijk afzeggen. Zoals fysio. Ging ik elke 2 weken heen. Nu alleen als ik last heb. En tussendoor neem ik wel eens een massage bij een masseur.
• Papieren agenda geskipt. Hou dagplanning toch (weer) niet bij. Teveel gedoe. Ik heb een soort standaard dagindeling gemaakt die ik op koelkast heb gehangen. Probeer ik me aan te houden. Agenda hou ik weer gewoon in telefoon bij. Werkt prima.
• Genoeg te slapen ’s nachts.
• Overdag altijd na lunch te rusten. En daarvoor ook relaxed te doen. Lukt het rusten niet, dan is dat ook ok. Mindset is wat mij hier door de dag sleept dan.
• Besloten om maximaal 1 sociale afspraak per week te doen.
• Ook in weekend maximaal 1 activiteit. Dus niet en kijken bij zwemmen, en verjaardag en volgende dag naar Artis. Nee, kiezen uit die drie dus.
• Maximaal 1 andere /zorgafspraak per week. Dus of kapper, of fysio of schoonheidsspecialiste bijvoorbeeld.
• Zoveel mogelijk leven in het nu en genieten van alle gewone, kleine dingen. Ik weet het is niet makkelijk, maar ik doe dit steeds bewuster.
• Mijn vrijwilligerswerk bij Dream4Kids weer opgepakt. Ik ben bezig met het organiseren van een droomdag samen met twee collega dreamchasers. Voor een kind dat getraumatiseerd is. Dat geeft zoveel voldoening. Voor mij is het belangrijk een bezigheid te hebben die het verschil maakt. Dan voel ik me beter en het geeft energie.
• Regelmatig en vaker yoga doen. Van yoga voel ik me ook beter. Ik doe het in de yoga studio maar ook thuis. Een aanrader!
• Wandelen buiten, ook als het koud is.

Maar wat mij vooral helpt, is echt luisteren naar mijn hoofd en mijn lijf. Ben ik moe, dan ga ik liggen. Voel ik dat ik overprikkelt raak, dan zonder ik me af. Is het te druk ergens, dan ga ik weg of ga er niet heen. Kortom, ik kies voor mezelf. Ik schreef er al een blog over laatst. Dat is zo belangrijk voor mensen met hersenletsel. Voor jezelf kiezen.

En zijn wij, de mensen met hersenletsel, gevoeliger voor een winterdepressie? Ja, dat zou best kunnen. We zitten meestal meer thuis, leven in een kleinere wereld vaak en hebben in het algemeen ook een wat mindere weerstand misschien. Je hoort het vaak, maar of het echt seizoensgebonden is, weet ik niet.

Voor mij helpt het om bovenstaande punten zoveel mogelijk aan te houden. Ik geloof niet dat ik erg gevoelig voor depressies of neerslachtigheid ben, maar je weet het nooit natuurlijk. In ieder geval ben ik aardig de winter doorgekomen tot nu toe en kijk al met frisse zin uit naar de lente! Bring it on sunshine!

Hoe ervaar jij de wintermaanden?? Voel jij je dan minder positief dan rest van het jaar of geniet je van de kou?

NB. Met dit artikel wil ik op geen enkele manier zeggen, dat je een depressie kunt voorkomen door mijn tips op te volgen. Ik weet dat depressie een serieuze ziekte is en wil dit op geen enkele manier anders doen over komen. De term ‘winterdepressie’ is in spreektaal een begrip om neerslachtigheid tijdens de wintermaanden aan te geven. Zo is het hier ook bedoeld.