Op deze internationale vrouwendag, denk ik aan haar. Mijn vlees en bloed. Mijn prachtige meisje. Mijn kleine mini me. Het thema dit jaar is heldinnen. Nou mijn meisje is pas 7 jaar, maar mijn grootste heldin ever.
Ze heeft veel meegemaakt voor haar leeftijd. Heeft het echt niet altijd makkelijk. Haar hele leven wordt ze al gezien als groter en stoerder dan ze eigenlijk diep van binnen is.
Ze past zich aan, aan aan mij. Aan mijn beperkingen. De mama die ze zo adoreert. Zij is mijn wereld. Ze geeft me de mooiste reden om op te staan en iedere dag weer mijn best te doen. Om de mama te zijn die ze verdient.
Laatst gaf ze me een lief briefje:
Uit het niets, kwam dit briefje. Zo bijzonder. Ik doe mijn best om een goed voorbeeld voor haar te zijn. Je bent niet wat je is overkomen, maar wel hoe je ermee omgaat. Ik laat haar altijd zien dat je je moet richten op wat wel kan of leuk is. Positieve insteek dus.
Ik hoop dat ze later ook zal zeggen:
” I am a strong woman, because I was raised by one”.
En ik weet dat het zo werkt. Want als ik sterk ben, komt dat ook door het voorbeeld dat ikzelf heb gehad van mijn moeder. Ook een sterke vrouw (en mijn heldin!). Nooit klagen, voor iedereen klaar staan, energie voor 10 en niets is haar teveel. Ook zij had een sterke vrouw als voorbeeld. Mijn oma. Die in haar eentje 10 kinderen groot bracht! Hoe amazing is dat?
Aan goede voorbeelden dus geen gebrek 😉.
Isa is in ieder geval goed op weg om ook zo’n sterke vrouw te worden! En ik zal haar daar zo goed mogelijk bij begeleiden.
Maar blijf nog maar heel lang lekker kind lieve Isa…het gaat al zo snel…