Onlangs overleed een van mijn collega bloggers van de Club van Moeders met Hersenletsel. Onverwachts en abrupt uit het leven gerukt. Slechts 46 jaar.

Eerst is daar de schrik en het ongeloof. En langzaam aan dringt het door. Weer door moet ik zeggen. We hebben echt alleen vandaag en nu.

De trend van het maken van allerlei bucketlists, is zo niet in lijn hiermee. Waarom een lijst maken met wat je ooit nog wil doen? Wie zegt dat ooit gaat komen? Wil je iets graag, doe het dan gewoon! Als het binnen je mogelijkheden ligt natuurlijk. Wil je een wereldreis maken met je kind. Kijk dan NU hoe je dat kunt regelen. Stel niets uit.

Luister naar je lijf. Heb je geen zin in volle weekenden, maar wil je je tijd doorbrengen met je gezin? Doe dat dan gewoon!

Ik ben ervan overtuigd dat (bijna) alles mogelijk is. Als je maar out of the box durft te denken. Ik heb dus ook geen bucketlist. Als ik me bedenk dat ik graag bijvoorbeeld naar Zweden wil, dan gaan we volgende vakantie naar Zweden. Mits manlief dat natuurlijk ook wil, dat dan weer wel.

Wij genieten echt nu in het leven van alledag, denken niet te ver vooruit en doen wat we echt graag willen. En geven prioriteit aan familie en een select groepje goede vrienden. Je kunt je tijd namelijk maar een keer verdelen.

Maaike genoot ook van alledaagse dingen. Ik ‘kende ‘ haar pas sinds februari. Ik bewonderde haar fotografie en haar levenslust. Ondanks haar NAH beperkingen, deed ze veel en genoot van het leven, als moeder van 3 tieners.

Het leven is niet eerlijk. Leef en geniet daarom elke dag! Van de kleine dingen van alledag en van de mensen waar je van houdt.

Iedere dag weer.

R.I.P. lieve Maaike