Arbeidsongeschikt. En dan? Voordat ik hersenletsel op liep, werkte ik fulltime als projectmanager marketingcommunicatie. Een groot deel van mijn identiteit, was onlosmakelijk verbonden met die baan. Logisch als je daar het grootste gedeelte van de tijd bent natuurlijk.
Toen ik thuis kwam te zitten, viel dat weg. Ik werkte wel al 2 dagen per week thuis, dus het meer thuis zijn, was nog niet eens het ergste. Het missen van het werk ook niet, dat miste ik ook niet heel erg. Collega’s had ik altijd op afstand, ook tijdens mijn werkzame leven. Wij werkten namelijk veel online en locatie onafhankelijk. Maar wat miste ik dan wel?
Geen werk = weg zingeving?
Een stukje zingeving is daarop het antwoord. Iets nuttigs met je dag en je tijd doen. Iets voor een ander betekenen en voldoening voor jezelf eruit halen. Ik heb dat nodig. En nee, ik krijg dat niet van huismanager spelen en voor mijn kind zorgen. Niet alleen dat. Al doe ik vooral het laatste met alle liefde. Maar ik ben en wil meer dan dat.
Waar haal ik mijn voldoening nu uit?
Tijdens mijn revalidatie, heb ik geprobeerd terug te gaan naar mijn oude werk, door vrijwilligerswerk te doen in mijn vakgebied bij Dream4Kids. Gewoon vanuit huis op tijden dat ik me goed voelde. Dat was super fijn! Iets doen wat ertoe doet, anderen helpt en voldoening geeft.
Na een tijdje ben ik begonnen met mijn persoonlijke blog, Love your life. Later gevolgd door de site voor de Club van Moeders met hersenletsel. Als samenwerking met andere NAH moeders. En uit het schrijven van blogs en het contact met mijn mede bloggers, en lezers, haal ik veel energie en voldoening. Inmiddels schrijf ik daarom ook voor Love2bemama en soms nog voor de Hersenstichting.
Ik ben altijd op zoek naar wat ik kan, ook nu ik hersenletsel heb. Heb het nodig om met nieuwe dingen bezig te zijn, iets opbouwen/uitbreiden. Noem het op. Altijd ideeen ook om iets nieuws op te zetten.
Ik ben dan wel arbeidsongeschikt, maar ook nu nog geschikt voor zoveel wel.
Ik denk ook echt dat je ook met een beperkte energie een mooi leven kunt hebben. Op jouw manier. Werk is maar een onderdeel van je leven en niet je complete bestaan. Dat is voor mij echt zeker.
Ik pakte een vroegere hobby op: aquarelleren en pastel, maar moest tuinieren en koken, laten vallen omdat ik niet meer kan lopen en alleen mijn rechterhand ter beschikking heb. Ook ging ik terug naar de school van het gouden rozenkruis en ben ik weer leerling geworden. Zingeving meer dan voldoende, dat is het probleem niet. Wel dat ik niet actief kan zijn, omdat ik op geen enkele manier nog mobiel ben, dat is moeilijk.
LikeLike
Fijn dat je wel zingeving hebt gevonden Marietje. Ik snap goed dat gebrek aan mobiliteit moeilijk is. Hopelijk kun je door op de positieve dingen te focussen toch een mooi leven leiden?!
LikeLike
Door na mijn hersenbloeding te zijn afgekeurd voor de tandtechniek, ben ik aan de slag gegaan als vrijwilliger in de SMK=Sint Maartenskliniek ( waar ik na mijn tijd in het ziekenhuis ook gerevalideerd heb) voor 1 a 2 ochtenden in de week. En dat bevalt heel goed,want de sfeer onderling is heel fijn bij SMK. Verder haak ik graag en zoek steeds haakprojecten uit waar ik me nuttig bij voel. Zo ben ik op dit moment bezig met etui-tjes voor Filipijnse weeskinderen. En de hond vind het ook fijn dat ik er nu bijna fulltime-time ben.. 4 x per dag een wandelingetje van een half uur( soms langer) is geen straf voor me… kan ik lekker genieten van onze boef en van het buiten zijn..
LikeLike
Wat leuk die haakprojecten! Ik heb ook een hond sinds november en loop dus ook heerlijk met hem mijn rondjes.
LikeLike
Fijn dat jij op deze manier je zingeving hebt ingevuld. Ik ben nog aan het zoeken naar vrijwilligerswerk dat bij mij past en daarbij ook een nieuwe balans in mijn dag/weekindeling te zoeken.
LikeLike
Ja best lastig om iets te vinden dat bij je past he Maria. Begin met uurtje en bouw langzaam uit is mijn advies. Heeft nl best effect op je weekindeling en hoe je je voelt enzo. Succes!
LikeLike