Hoe nu verder? Het is een vraag die me meer en meer bezig houdt. De jaren zijn voorbij gevlogen. Jaren waarin ik heb leren leven met hersenletsel. Niet aangeboren hersenletsel (N.A.H.) dus. Voor degene die mij nog niet zo lang volgen, hier lees je meer over mij. En over waar ik als gevolg van mijn hersenletsel, vooral last van heb.

De eerste twee jaar

De eerste twee jaar na mijn herseninfarct, stonden vooral in het teken van revalideren en herstellen. In het AMC gingen ze er vanuit dat ik wel terug kon keren in mijn functie van projectmanager marketing en communicatie. Uiteindelijk. Tijdens mijn reintegratie heb ik dat zo hard geprobeerd bij Dream4Kids. Maar helaas lukte het niet om meer dan 10 uur per week te werken. Uiteindelijk kwam daar na 2 jaar ziek zijn, de WIA keuring. En ik werd 100% afgekeurd voor onbepaalde tijd. IVA dus.

Focus op inner circle

De jaren daarna kon ik me dus volledig focussen op mezelf, ons gezin en hoe ik me zo goed mogelijk kon voelen. Dat ging en gaat met vallen en opstaan. En is van veel afhankelijk. Ook van het seizoen. Ik weet inmiddels wel dat ik nog steeds doel-en resultaatgericht ben. Ik haal daar voldoening uit, levensplezier en energie. Daarom begon ik ooit deze blog. Om leven met NAH zichtbaar te maken, mijn verhaal en mijn leven te delen. Gevolgd door de Club van Moeders met Hersenletsel. Een mooi, ambitieus plan waar ik op zich nog steeds ik geloof. Maar realiseren met deze doelgroep toch lastig bleek. Dus dat plan heb ik aangepast.

Meer ruimte

Daarmee is er weer ruimte gekomen in mijn hoofd. Ruimte voor iets nieuws. Rode draad in mijn werk CV ook: starten en ontwikkelen van nieuwe dingen. Daar gaat ook nu mijn bloed sneller van stromen. Kost energie maar geeft zoveel energie terug ook.

Mijn gedachten gaan nu nog verschillende kanten op. Ga ik iets doen voor de community van 200 vrouwen die de Club nu al is? En zo ja, wat is mijn toegevoegde waarde, wat kan ik ze bieden en zitten ze daarop te wachten?

Ga ik iets doen puur voor mezelf? Bijvoorbeeld toch naar Cfx of Movethebrain om te kijken of er nog verbetering te realiseren is voor mij?

Ga ik iets doen met mijn uit de hand gelopen hobby schrijven? Toch dat boek schrijven, mijn ervaringsverhaal boordevol tips over NAH.

Of ga ik uit mijn comfort zone en iets compleet nieuws doen?!

Wie het weet mag het zeggen!

Corona gooit roet in eten

Ook hierbij helpt Corona niet. De afgelopen weken (en vrees komende weken ook) waren zwaar. Omdat iedereen thuis was en ik veelal juf speel. Dus weg ruimte die ik had. Dat is niet erg en het is zoals het is. Het dwingt me om beter en langer na te denken over mijn vervolgpad.

Als eerste ben ik vandaag gestart met de cursus ontdek je eigen kracht van Marlou Aarding. Twee weken, dat moet te doen zijn. Heel benieuwd wat het me brengt!

Hopelijk zijn we dan ook verder in het coronaproces en krijgen we langzaam onze ruimte terug. Ik mijn ruimte om te gaan doen waar mijn bloed van gaat stromen en hart van in de fik gaat. En wij met zijn allen weer om te gaan leven. Leven zoals leven bedoeld is! Dichtbij met familie en vrienden in real life!

Stay strong lieve volgers!