Waarom gaat de tijd sneller als je ouder wordt? Alweer 2 jaar is mijn vader uit mijn leven gerukt. Nog elke dag voel ik dat. Nog elke dag mis ik hem. Nog elke dag hoop ik dat het een nachtmerrie is…nog elke dag.

Dat zal nooit overgaan denk ik. Het voelt als een soort open wond ofzo. Een diepe pijn die niet meer weggaat. Het gemis voelt zwaarder omdat het besef er meer en meer is denk ik.

Het is moeilijk te verwoorden. En misschien niet te begrijpen. Het grijpt je op momenten dat je t niet verwacht, het is allesomvattend en een soort oergevoel.

De band tussen een vader en dochter is heel speciaal en ik zou niets liever willen dan nog een moment met hem…

Het leven gaat door na een overlijden, ja dat is waar. Maar wel met minder joy en onbezorgdheid dan daarvoor. Het hoort bij het leven, het hoort bii volwassen worden. Maar wat haat ik dit stukje van het leven.

Het sterkt me wel keer op keer in mijn motto leef vandaag, stel niets uit wat je echt graag wilt en doe wat jij het allerliefste doet. Met de mensen dichtbij die het belangrijkste voor je zijn. Dan komt alles goed en leer je ook weer echt te leven en te genieten, met je grote verdriet.

R.I.P papa ❤️