Op deze Valentijnsdag een special tribute e to the ones I love ♥️.
Daarom, een hele grote dankjewel en nog grotere dikke knuffel en kus voor mijn twee kanjers!!
Tag: Geluk vergroten
Wat als…
Wat als….je niet kunt schrijven wat je echt wilt schrijven?
Wat als….alles wat je zegt of schrijft, verdraaid wordt tot iemands eigen waarheid?
Wat als…die eigen waarheid zo ver af staat van de werkelijkheid?
Wat als…woorden niet meer lijken binnen te komen?
Wat als…die eigen waarheid, als een donkere wolk boven je hoofd drijft?
Wat dan???
Moet je stoppen met schrijven?
Nee dat is geen optie. Schrijven vanuit je hart is juist de uitlaatklep die je nu zo nodig hebt.
Moet je blijven proberen ‘die eigen waarheid’ om te turnen naar de realiteit?
Dat is de vraag. Je doet het wel, keer op keer, omdat je dit niet wilt. Het voor niemand goed is, niet nodig is. Onterecht en gebaseerd op onjuiste aannames of percepties van diegene. Totaal niet gebaseerd op de realiteit of intentie. Maar een ‘eigen waarheid’ hebben gecreërd.
Wat kun je doen om die donkere wolk boven je hoofd te verdrijven? En om te zetten naar een lucht vol zonneschijn en regenbogen.
Waar iedereen in dezelfde waarheid leeft en alles wat er toe doet, liefde is.
Liefde voor jezelf en voor elkaar.
AMEN
Januari 2019 in beeld
Een beetje laat, maar hierbij dan nog even een foto overzicht van januari. Geen spectaculaire maand. Dat is de winter nooit hier, regelmatig iemand ziek, zwak of misselijk, maar in welk gezin met kinderen niet?
Dus we slaan ons er zo goed mogelijk doorheen en hopen dat het snel lente is…
Januari stond verder in het teken van voetbaltoernooien en partijtjes voor Isa. Voor mij in het teken van gezond eten, ik deed mee aan de challenge van Vrouw, super leuke recepten opgedaan. Helaas had ik niet altijd energie om alles te volgens, kost toch wat meer tijd. Ik deed ook mee aan de 30 dagen yoga challenge van Yoga with Adriene, super fijn, elke dag yoga, aanradertje!
De site van De Club van Moeders met Hersenletsel ging live. Super trots op de meiden! We zijn heel enthousiast van start gegaan en zijn goed bezig met zijn allen. Al zeg ik het zelf.
Prive hebben we ook de knoop doorgehakt, dat we voor de verhuizing gaan. Huis gaat binnenkort de verkoop in. Heel benieuwd wat dat gaat doen en of er wat anders op ons pad komt of we tijdelijk in een caravan moeten gaan wonen, hahah! No stress, het is zoals het is. We gaan voor die nieuwe stek, met iets meer ruimte en grotere tuin, zodat er wellicht een viervoeter ons leven gaat verrijken. Who knows. Good things about to happen!
Mijn (onzichtbare) restverschijnselen na 4 jaar hersenletsel
De tijd vliegt voorbij en binnenkort is het alweer 4 jaar geleden dat ik hersenletsel opliep.
1,5 jaar geleden schreef ik ook al over de (onzichtbare) restverschijnselen waar ik last van heb sinds mijn hersenletsel.
Hoe is dat nu? Zit er verbetering in of is het nog hetzelfde?
Waar ik na 4 jaar hersenletsel nog last van heb:
- Vol hoofd (watterig gevoel, druk).
- Gedachten niet los kunnen laten.
- Vermoeidheid.
- Weinig energie.
- Kort lontje.
- Prikkelgevoeligheid voor licht, geluid
- Niet weten of wat je gedroomd hebt, echt is of niet. Echt even bijkomen.
- Misselijk bij over grenzen gaan.
- Moeilijk grenzen aan kunnen geven.
- Overschatting van eigen kunnen.
- Multi tasken is geen optie meer.
- Plannen en organiseren kost meer energie.
- Vertraagde verwerking van input.
- Alleen zijn werkt het best.
- Stress & haast zijn funest.
Zit er verbetering in?
Ja, in de meeste dingen wel gelukkig. De vetgedrukte zijn dingen die altijd zullen blijven en waar ik mee moet leren leven.
Veel van de andere dingen, staan in verband met elkaar. Als ik slecht slaap of te weinig, kan ik minder hebben. Is en mijn lontje korter en ik ben nog gevoeliger voor prikkels dan normaal. Inmiddels weet ik dat en soms kun je dit soort dingen oplossen door oordoppen en zonnebril.
Het kwartje begint steeds meer te vallen. Ja, ook na 4 jaar nog steeds ja. Stress en haast zorgt voor verergering van mijn overprikkelingsklachten. Wat die zijn, heb ik in een eerdere blog wel eens beschreven. Multitasken kost extra energie. Nu zit dat wel ook gewoon in mijn karakter, dus weg is dat nooit. Ik merk wel steeds vaker dat wanneer ik 1 ding tegelijk doe, ik meer energie overhou.
Ook in dit geval lijkt het dat tijd de ‘wonden heelt’. Nee, het gaat nooit echt over. Ja, je leert er steeds beter mee leven en soms went je hoofd toch ook aan dingen waardoor het wel verbetert. Dat is hoopvol toch!
Hoe ervaar jij dat? Zit er nog verbetering in jouw situatie sinds je hersenletsel hebt?
Mijn reis bucketlist
Vroeger was ik dol op reizen. Met Vroeger bedoel ik de tijd voor mijn hersenletsel en ook de tijd voor Isa. We gingen wel een paar keer per jaar op vakantie. In het voorseizoen, in het naseizoen, stedentripje hier, een lekkere vakantie in de zomer.
Toen Isa kwam, hebben we die trend gewoon voortgezet. Zoveel mogelijk. Natuurlijk wel enigszins aangepast.
Volgens zo’n reisapp, ben ik in 22 landen geweest, dat staat ongeveer gelijk aan 9% van de wereld. Nog genoeg te ontdekken dus 😉
De volgende plekken ben ik al geweest:
Brussel, Parijs, Rome, London, Riga, Talinn, Barcelona, Lissabon, Madrid, Edinburgh, Malaga, Goteborg, Kopenhagen, Berlijn, Luxemburg, Tunesie, Kroatie, Corfu, Zakynthos, Rhodos, Chios, Epiros, Algarve, Andalusie, Toscane, Frankrijk (veel verschillende plekken). Curacoa, Cuba en Costa Rica.
Sinds mijn hersenletsel is het allemaal toch iets anders. Isa is inmiddels leerplichtig en we moeten meer rekening met mij houden. We gaan nog wel op vakantie, ook naar het buitenland, maar toch anders. Stedentrips heb ik niet zoveel zin meer in. Maar ik kan nog steeds heel erg uitkijken naar tripjes, groot en klein.
De volgende 10 vakanties staan op mijn nieuwe reis bucketlist
- Denemarken
- Noorwegen
- Zweden
- Zuid- Engeland
- Oostenrijk
- Camperreis
- Normandie
- Zuid-Afrika / Tanzania (safari)
- Canada
- Argentinie
Ander soort bestemmingen als je goed kijkt. Meer natuur, ruimte en rust. Meer neiging tot rondreizen.
Ik heb best wat steden gezien en natuurlijk is elke stad anders, maar toch ook weer niet. Een stad is nu niet meer de fijnste plek met hersenletsel om te vertoeven. Ook niet met een kind. Ik wil Isa de wereld wel nog steeds laten zien en ervaren. Al zal ze dat ongetwijfeld ook heel goed zonder mama kunnen later als ze groot is 🙂 (oh no!)
Maar deze plekken, lijken me heel fijn om met ons gezin te bezoeken de komende jaren. En in het kader van ‘leef vandaag’ en ‘stel niets uit’ gaan we dit jaar weer iets van mijn/ons lijstje ondernemen! Can’t wait!
Hou mijn blog in de gaten, dan ga je het zeker mee-beleven!
