revalidatie

Inmiddels is het ruim 5 jaar geleden dat ik een herseninfarct kreeg en in het ziekenhuis belandde. Na 4 dagen daar, was het tijd dat ik weer lekker naar huis ging. 2 weken later, kon ik terecht bij de revalidatie afdeling van het AMC, waar ik op poliklinische basis aan de gang ging.

Thuis was ik wel al begonnen met kleine wandelingetjes maken. Ik had toen nog heel veel rust nodig. 2 x op een dag ging ik even liggen boven in bed. Verder werd de verzorging van Isa (mijn dochter van toen 3 jaar) en het huishouden compleet overgenomen door mijn moeder en schoonmoeder dus. Hoe fijn en hoe bijzonder!

Waar bestond mijn poliklinische revalidatie uit:

neurologische trainingsgroep (fysiek): 6 weken lang 2 x per week 1,5 uur per keer
ergotherapie
maatschappelijk werk
revalidatie arts

Neurologische trainingsgroep

Dit was een soort fitness circuit training zonder apparaten, met een groepje van ca. 8 mensen met hersenletsel. In duo’s deed je ongeveer 12 verschillende oefeningen, die allemaal 2 minuten duurden. In totaal waren we 1,5 uur bezig met oefeningen als steppen, een bal tegen muur schoppen, trap op en af lopen, zakje neergooien en oprapen, wandelen etc. En je score werd bijgehouden en natuurlijk was het de bedoeling dat je elke week vooruit ging. Dit ging me gelukkig goed af. Ik was redelijk fit toen ik mijn herseninfarct kreeg en lichamelijk was ik snel hersteld. De fysio’s die de groep begeleidden, zeiden dat ik eigenlijk ‘te goed’ voor dit groepje was. Maar het was toch wel goed om te doen om weer vertrouwen in je lichaam te krijgen. Dus so be it. Heb het gewoon gedaan.

Ergotherapie

Dit heb ik geloof ik 4 x gehad. Een gesprek van een uur. Hierin leerden ze me om lichamelijke taken af te wisselen met cognitieve taken. Mijn dagen te plannen, energie te verdelen. En we deden ook wat testjes om te zien hoe erg de sensibiliteitsstoornis links was. Na een paar sessies, vond de ergotherapeute dat ik ‘klaar’ was. Ik pakte het goed op. Ik mocht altijd terugkomen als ik daar behoefte aan had.

Maatschappelijk werk

Dit bestond uit 3 gesprekken als ik me niet vergis. Mijn vriend was hier ook bij aanwezig. Ze kijken hier vooral hoe je er zelf in staat en waar jij behoefte aan hebt. Je kunt eventueel ook vanuit hier doorgestuurd worden naar een psycholoog. Ik ging en ga vrij nuchter, praktisch en positief om met hetgeen me overkomen is. Dus de basis sessies waren voor ons genoeg.

Revalidatie arts

Dit is degene die verantwoordelijk is voor je hele revalidatie en alle disciplines die ik hier noem, aan elkaar koppelt. Zij heeft me uitgelegd wat er gebeurd is in mijn hoofd, hoe de hersenen werken. Zij deed ook de voorspelling dat ze dacht dat ik wel terug zou kunnen komen op mijn eigen niveau qua werk (ik was projectmanager marketing en communicatie). Dat is helaas niet uitgekomen. Hier ben ik ook een paar keer geweest.

Conclusie: wat vond ik van het revalidatie programma in het AMC?

Het was een goede start, om vrijwel direct na het infarct in beweging te zijn. En 6 weken lang te werken aan je conditie, te snappen wat er met je is gebeurd en een inschatting te maken of en welke vervolghulp er nog nodig is. Bij mij bleek of leek dit niet nodig.

Wel vind ik dat je daarna echt in het diepe gegooid wordt. Je moet het thuis echt zelf uitzoeken. En dan begint het eigenlijk pas. Dus poliklinische revalidatie belangrijk? Ja, maar slechts als start van je proces en weg naar herstel.

Voor aanvullende hulp, kun je terecht bij organisaties als Hersenz, Professionals in NAH of anderen. Verwijzing gaat vaak via de huisarts.