‘Heb je dan nog steeds last van dat herseninfarct?’ JA!

Gepubliceerd op door Kesty

Het verbaast me soms als mensen me deze vraag vol verwondering stellen….en tegelijkertijd verbaast het me ook weer niet.

Want wat wist ikzelf eigenlijk van de gevolgen van een herseninfarct of hersenbloeding? Niets, helemaal niets. Dus je kunt het niemand kwalijk nemen dat ze echt geen idee hebben. Soms de meest ‘stomme’ dingen zeggen, als: ja, ik ben ook altijd moe, misschien moet je eerder naar bed gaan. Of zoiets als, je bent er goed uit gekomen he, je ziet en merkt niets aan je. Allemaal goed bedoeld, maar niets is minder waar.

Waar heb ik na 2,5 jaar dan nog last van? Nou van een heel scala aan onzichtbare restverschijnselen die ook wel overprikkelingsklachten genoemd worden. Door het infarct is er een gedeelte van mijn hersenen ‘out of order’. Door het infarct (wat een bloedpropje is), heeft een stukje van je hersenen een tijdje geen bloedtoevoer gehad. En dat stuk is dus beschadigd. Dit herstelt nooit meer.

De functies die door dit gedeelte bestuurd werden, kunnen wel overgenomen worden door andere gedeeltes van je hersenen. Een vrij uniek werkend stel, die hersenen, niet waar? Voor de meest simpele handelingen, gebruik ik dus veel meer gedeeltes van mijn hersenen dan iemand die geen hersenletsel heeft. Het kan dus lijken of er niets aan de hand is, maar van binnen word er hard gewerkt hiervoor.

In deze afbeelding zie je een mooi overzicht van overprikkelingsklachten. Een mooier overzicht heb ik nog niet eerder gezien (sorry als kwaliteit niet helemaal top is, ga nog op zoek naar een scherpere variant). Gelukkig heb ik niet van alle klachten last…maar wel van de volgende:

  1. Vol hoofd (watterig gevoel, druk)
  2. Gedachten niet los kunnen laten
  3. Vermoeidheid
  4. Weinig energie
  5. Kort lontje
  6. Overgevoelig voor licht
  7. Overgevoelig voor geluid
  8. Niet weten of wat je gedroomd hebt, echt is of niet. Echt even bijkomen.
  9. Misselijk bij over grenzen gaan
  10. Moeilijk grenzen aan kunnen geven
  11. Overschatting van eigen kunnen

En wat als ik gewoon doorga, dit allemaal negeer? Voor zover mogelijk natuurlijk. Uiteindelijk raak ik dan overprikkeld en in het ergste geval fysiek hondsberoerd, duizelig, hoofdpijn, misselijk. En dat wil ik dus niet.

Als ik binnen de grenzen blijf, kan ik hier goed mee leven. Ja, anders dan voorheen maar nog steeds met plezier, genieten van de mooie en leuke dingen die het leven biedt. Het leven binnen die grenzen, weten waar mijn grenzen liggen, is nog een uitdaging. Soms ga ik er (bewust) overheen en is het dat ook waard. Ik denk en hoop dat ik mijn grenzen ook nog wat kan oprekken.

Tot die tijd is leven met hersenletsel echt topsport! Elke dag weer!

Ben ik toch nog sportief geworden 😉

9 gedachten over “‘Heb je dan nog steeds last van dat herseninfarct?’ JA!”

  1. Twee jaar geleden een klein hersen infarct gehad.
    resultaat rechterlichaams helf zonder gevoel.
    Kan nu weer redelijk functioneren , alleen zijn er veel tintelingen gebleven , waardoor
    de spieren verstijven .
    Net als Ketsy schreef een lijstje met onzichtbare problemen .
    Vraag is : is er og na 2,5 jaar mogelijkheid op verbetering?
    Ik ben Nedeerlander ,maar woon al bijna 30 jaar in Italie.
    Imnformatie inwinnen is niet de sterkte kant van Italie .
    Vast bedankt Anton

    Like

    Beantwoorden

    1. Hoi Anton,

      Ik vind zelf dat de verbeteringen blijven komen. In mijn geval dus. Komt misschien ook omdat ik inmiddels regelmatig mediteer en veel beweeg. Beweging is goed voor he hersenen. Kom jij een beetje aan bewegen toe? Kun je wandelen?

      Wie weet helpt dat je!

      Hartelijke groet,

      Kesty

      Like

      Beantwoorden

  2. Ik heb in 2003 een herseninfarct gehad op 37 jarige leeftijd. Heel herkenbaar al die dingen die je opnoemt. Ik ben altijd opgevoed met… niet aanstellen doorgaan. Daar heb ik mezelf nu goed mee te pakken. Nu in dec 2019 ben ik toch onderuit gegaan. Oververmoeid wat lijkt op een burn out nu. Nergens meer zin in… huilen hele dag .17 jaar geleden en toch te lang door gelopen . Zit nu 3 maanden thuis met deze ellende. Luister goed naar je lichaam . Alleen jij zelf voelt het . Ik ben nu bezig met het uwv om te kijken of ik niet 1 dag minder kan gaan werken. Ik werk 40 uur maar ben nu helemaal kapot. Ik hoop met 32 uur voor mijn gezin te kunnen zorgen en dit nooit meer te ervaren .

    Like

    Beantwoorden

    1. Geen idee Cobi. Hersenletsel kun je wel op verschillende manieren oplopen natuurlijk. Overleg eens met je huisarts zou ik zeggen. Sterkte!

      Like

      Beantwoorden

  4. Ik herken dit enorm!! Ik heb geen hersenletsel maar whiplash. Door mijn whiplash heb ik chronisch pijn en overprikkeling. Het lijkt soms zo onwerkelijk hoe een ongeluk je leven compleet op zijn kop heeft gezet. Ik heb vrijdag mijn wia keuring en ik kijk er zo tegenop. De vorige keer met zw hadden zij mij nietbziek verklaard en in hoger beroep is dat teruggedraaid. Doordat ik geen inkomen meer had moest ik mijn appartement verkopen. Ik wou dat iets kon doen maar het gaat niet. Krijg er nog steeds verdriet van. Ik zoek nu mijn weg om te leven (genieten, als dat nog lukt). Anyway, bedankt voor je verhaal. Erg herkenbaar ondanks dat mijn klachten komen door een ander oorzaak.

    Like

    Beantwoorden

    1. Wat fijn dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad Hanane! Daar doe ik het voor. Wat een ontzettend triest verhaal over jou zeg. Hoe is je WIA keuring gegaan? Lieve groet Kesty

      Like

      Beantwoorden

  5. Visuele overprikkeling; ook zo’n bitch!!
    Ik las eens een stukje over wat leven met hersenletsel inhield; een mooie!!

    “Een rustiger leven opbouwen, plannen en momenten kiezen waarop ik geluk kan halen uit het samen zijn of iets ondernemen met mijn gezin.”

    😘ineke

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie