Wat als….je niet kunt schrijven wat je echt wilt schrijven?

Wat als….alles wat je zegt of schrijft, verdraaid wordt tot iemands eigen waarheid?

Wat als…die eigen waarheid zo ver af staat van de werkelijkheid?

Wat als…woorden niet meer lijken binnen te komen?

Wat als…die eigen waarheid, als een donkere wolk boven je hoofd drijft?

Wat dan???

Moet je stoppen met schrijven?

Nee dat is geen optie. Schrijven vanuit je hart is juist de uitlaatklep die je nu zo nodig hebt.

Moet je blijven proberen ‘die eigen waarheid’ om te turnen naar de realiteit?

Dat is de vraag. Je doet het wel, keer op keer, omdat je dit niet wilt. Het voor niemand goed is, niet nodig is. Onterecht en gebaseerd op onjuiste aannames of percepties van diegene. Totaal niet gebaseerd op de realiteit of intentie. Maar een ‘eigen waarheid’ hebben gecreërd.

Wat kun je doen om die donkere wolk boven je hoofd te verdrijven? En om te zetten naar een lucht vol zonneschijn en regenbogen.

Waar iedereen in dezelfde waarheid leeft en alles wat er toe doet, liefde is.

Liefde voor jezelf en voor elkaar.

AMEN